Η επαρχία είναι βαρετή, οι άνθρωποί της είναι βαρετοί—και γι’ αυτό αδίστακτοι, η εθνική ενότητα είναι πολύ πιο βίαιη στις μικρές άσχημες πόλεις της επαρχίας, εδώ ζουν μόνο έλληνες μικρο-μεσό-αστοί οικογενειάρχες και οι γυναίκες τους και τα παιδιά τους, οι περισσότεροι διακατέχονται από μια ψευδαίσθηση νεοπλουτισμού που τους κάνει να κάθονται με τις ώρες σε βλαχογκλάμορους μαγαζιά και να φλυαρούν για την βαρετή ζωή τους, συνήθως δε κουτσομπολεύουν. Ο ρατσισμός τους είναι τόσο έντονος όσο και στο μέσο γερμανό του γ’ ράιχ αλλά γενικά βαριούνται να μιλήσουν για πολιτικά, άλλωστε το κόμμα που ψηφίζουν καθορίζεται ή απ’ την τιβί ή απ’ τον μπαμπά/παπού τους. Είναι σχεδόν αυτονόητα σεξιστές, τα αγόρια κυκλοφορούν σαν τον νίκο βέρτη και τα κορίτσια σαν τη χριστίνα λαμπίρη (ναι οι περισσότεροι είναι και άσχημοι). Νέοι ξενέοι ό, τι έχουν στη ζωή τους είναι η Οικογένεια. Όλοι και όλες σχεδόν αδιαμαρτύρητα προσανατολίζονται στο να παντρευτούν να κάνουν κουτσούβελα και να πίνουν βλαχογκλάμορους καφέδες. Η οικογένεια είναι ένα μίνι κράτος, το κράτος είναι στην ουσία το άθροισμα οικογενειών—ετεροφυλοφιλικών, ιεραρχημένων, όμοιων—έτσι κρατάει και τις ισορροπίες του (εις βάρος των Άλλων πάντα). Γι ‘αυτό κι εγώ ως μικρό επαρχιωτάκι πουστράκι αναγνωρίζω σε όλους αυτούς τον εχθρό μου, και τους μισώ, απόλυτα. Και αυτές οι μέρες εδώ που αναγκάστηκα να τους συναναστραφώ και να τους δω όλους μαζί και να ακούσω το ηλίθιο αντιαλβανικό τους μίσος, την βλακώδη ομοφοβία τους και τον απροκάλυπτο ατομισμό τους, νιώθω πως με δυνάμωσαν με ένα τρόπο, γιατί εκτίμησα περισσότερο αυτές κι αυτούς που τα βγάζουν περα σε τέτοιες βοθροκοινωνίες και που πεισμώνουν και προσπαθουν να συνομιλήσουν και να βρούν σημεία συνάντησης με αυτούς τους ανθρώπους. Γιατί υπάρχουν και τέτοιες και τέτοιοι ευτυχώς. Βέβαια και η αθήνα ίδια σκατά κουβαλάει αλλά όπως μάλλον έχω ξαναπεί έχει το προνόμιο του χάους—ελέγχεσαι πιο δύσκολα, κι επίσης στην αθήνα υπάρχουν ολόκληρες προλεταριακές περιοχές κι έτσι η εθνική σαπίλα κι ο μικροαστισμός δεν είναι τόσο παντού, όχι στο κέντρο τλχ, κι όχι πάντα. Τεσπά μπορεί να λέω και μαλακίες, άλλωστε η ελλάδα παντού σκατά είναι…ήθελα να πω και δυο πράγματα ακόμα
(Μάρτιος 2009)
http://faggotantinational.blogspot.com/2009_01_01_archive.html
αρχειο terminal119 