[Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο 13ο τεύχος του γερμανικού εντύπου “PHASE2 – περιοδικό ενάντια στην πραγματικότητα” και μεταφράστηκε μια περίληψη του το Γενάρη του 2006 από το περιοδικό “Terminal 119 – για την ατομική και την κοινωνική αυτονομία»]
Το 2005 είναι η εκατοστή επέτειος της δημοσίευσης των Πρωτοκόλλων. Παρά την επαναλαμβανόμενη διάψευσή του, φαίνεται ότι το βιβλίο ζει, παράλληλα, και τη συνεχή αναγέννησή του. Το 2002, για την ακρίβεια, δημιουργείται ένα αιγυπτιακό σίριαλ που λέγεται «Fares Bela Gawwad» (Knight without a horse) και αφορά τα Πρωτόκολλα. Το 2003 έβαλαν σε μια έκθεση στην αιγυπτιακή βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας τα Πρωτόκολλα σαν ιστορικό εβραϊκό ντοκουμέντο δίπλα σε μία Tora (το ιερό βιβλίο των Εβραίων). Τέλος, στο Ιράν έγινε ένα αντίστοιχο σίριαλ που αφορά το βιβλίο. Μέσα σε αυτό το τελευταίο λέγεται, μεταξύ άλλων, ότι οι Εβραίοι ελέγχουν τη δυτική βιομηχανία ταινιών και το Χόλυγουντ.
Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών δημοσιεύτηκαν από τον Sergej Nilus το 1905 στην τσαρική Ρωσία, όταν ο πρωτότυπος τίτλος τους ήταν «Το μεγάλο στο μικρό». Επινοήθηκαν από τις τσαρικές μυστικές υπηρεσίες για να δικαιολογήσουν τα κρατικά πογκρόμ ενάντια στους Εβραίους και για να οχυρωθεί ο Τσάρος απέναντι στις προοδευτικές δυνάμεις. Αποτελούν ένα κράμα δύο βιβλίων του 19ου αιώνα. Το πρώτο είναι ένα μυθιστόρημα ενός Γερμανού αντι-σημίτη, του Herman Goedsche. Το μυθιστόρημα αυτό περιγράφει σε μια σκηνή του τη συνάντηση 12 εκπροσώπων των 12 φυλών του Ισραήλ τη νύχτα σε ένα εβραϊκό νεκροταφείο στην Πράγα, συνάντηση που λαμβάνει χώρα κάθε 100 χρόνια. Συζητάνε εκεί την πρόοδο που κάνανε για την κατάκτηση της παγκόσμιας εξουσίας. Η κουβέντα εκεί εμφανίζεται στα Πρωτόκολλα σαν λόγος ενός μόνο Εβραίου. Το δεύτερο βιβλίο, από το οποίο έχει γίνει αντιγραφεί, κατά το 40% του, στα Πρωτόκολλα, είναι του Maurice Jaly. Δημοσιεύθηκε το 1864 με τίτλο «Dialogue aux Enfers entre Machiavel et Montesquieu». Στα Πρωτόκολλα αυτός ο διάλογος φαίνεται σαν να έχει γίνει από τους Εβραίους (συνδυάζοντας τον αμοραλισμό του Μακιαβέλι και τον ψευτο-φιλελευθερισμό του Μοντεσκιέ). Και τα δύο φαίνονται έτσι σαν εβραϊκή συνωμοσία. Όταν εμφανίστηκαν πρώτη φορά τα Πρωτόκολλα, οι αντισημίτες διέδωσαν ότι πρόκειται για τα πρακτικά του Σιωνιστικού Συνεδρίου του 1897 στο Basel της Ελβετίας. Ότι τα 24 Πρωτόκολλα αποτελούν το σιωνιστικό σχέδιο για την παγκόσμια συνωμοσία. Υποτίθεται ότι έτσι χρησιμοποιούν το φιλελευθερισμό, τον καπιταλισμό και τον κομμουνισμό για να κλονίσουν την ευρωπαϊκή κοινωνία. Τελικά, όμως, αποκαλύφθηκε το που και πότε γεννήθηκαν τα Πρωτόκολλα (κατά τη διάρκεια της δίκης «Berner – Schund – literaturprozess» το 1933). Τότε οι υποστηρικτές τους άλλαξαν την επιχειρηματολογία τους λέγοντας πως ακόμα κι αν είναι απάτη τα Πρωτόκολλα δεν έχει σημασία, γιατί οι Εβραίοι αυτά είναι που κάνουν και στην πραγματικότητα…
Τα Πρωτόκολλα μετά τη δημοσίευση τους μεταφράστηκαν το 1920 σε πολλές γλώσσες και το 1929 το NSDAP (Εθνοσοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανίας) απέκτησε τα πνευματικά δικαιώματα του βιβλίου και μέχρι το 1933, οπότε και το βιβλίο είχε κάνει ήδη τέσσερις εκδόσεις στη Γερμανία (με 25,000 αντίτυπα η κάθε έκδοση). Για το συγκεκριμένο εξοντωτικό αντι-σημιτισμό, δηλαδή, στη Γερμανία, το έντυπο αυτό έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο. Το μίσος με βάση τα Πρωτόκολλα ζει ακόμη και ιδιαίτερα στον αραβικό κόσμο τα Πρωτόκολλα λειτουργούν για την επεξήγηση των παγκόσμιων πολιτικών γεγονότων.
Στην Αίγυπτο αργούσαν να δείξουν το σίριαλ (ξεκίνησε ένα χρόνο μετά απ’ ότι είχε προβλεφθεί) γιατί ήδη υπήρχε μια σύγκρουση για ένα άλλο σίριαλ στο οποίο ένας ηθοποιός παρουσίαζε τον Αριέλ Σαρόν να πίνει αίμα από παιδιά Παλαιστίνιων και να διατάζει στους ακόλουθούς του να σφάξουν επιτέλους όλους τους Παλαιστίνιους. Όταν ξεκίνησε η συζήτηση για το αιγυπτιακό σίριαλ, εκείνοι δικαιολογήθηκαν με το προαναφερθέν επιχείρημα («ότι παρά την πιθανή πλαστογράφηση των Πρωτοκόλλων, η πραγματικότητα δεν απέχει και πολύ για τους Εβραίους»). Επειδή εκπρόσωποι των ΗΠΑ και του Ισραήλ καθώς και αραβικές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων διαμαρτυρήθηκαν πολιτικά, το Υπουργείο Ενημέρωσης του Κάϊρο αποφάσισε να επανεξετάσει το σίριαλ. Το σίριαλ αυτό τελικά επαναλαμβάνεται 3 φορές την ημέρα, το βλέπουν εκατό εκατομμύρια Άραβες τηλεθεατές και τηλεθεάτριες στις ώρες της υψηλότερης τηλεθέασης.
Στην πρώτη σκηνή[1][1] του σίριαλ ο πρωταγωνιστής φεύγει από την Παλαιστίνη απελπισμένος αλλά και οργισμένος λέγοντας πως «οι ελεύθεροι έχασαν τον πόλεμο λόγω προδοσίας. Η Παλαιστίνη χάθηκε από τον πόλεμο των γιων της Σιών». Αυτή η πρώτη σκηνή αναφέρεται στο 1948, αρκετά χρόνια μετά την εποχή στην οποία αναφέρεται το σίριαλ, πράγμα που ήδη, έτσι, λέει πολλά για τις προθέσεις του σίριαλ..
Ο πρωταγωνιστής ξεκινά τον αγώνα ενάντια στις βρετανικές δυνάμεις κατοχής. Το 1906 θα βρει ένα αντίτυπο των Πρωτοκόλλων τα οποία χρησιμοποιεί υποτίθεται μια σιωνιστική οργάνωση της Αιγύπτου για να καταλάβει την παγκόσμια εξουσία. Του αναθέτουν να τα κλέψει για να μην μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν.
«Το σχέδιο των σιωνιστών φυσικά είναι μυστικό έτσι ώστε να διοχετεύσουν στους εφήβους τη διαστροφή, το σεξουαλικό εκφυλισμό κτλ». Τα Πρωτόκολλα στο σίριαλ μεταφράζονται και όλοι καταλαβαίνουν ποιοι πραγματικά είναι οι εχθροί (ούτε οι Οθωμανοί βέβαια, ούτε οι Άγγλοι). Στο σίριαλ πουθενά δεν αναφέρεται η λέξη «Εβραίος». Οι σιωνιστές εμφανίζονται να απαντούν – σκοτώνουν τη μεταφράστρια και κάποιους συμπολεμιστές του πρωταγωνιστή. Ο τελευταίος σώζεται και η σιωνιστική οργάνωση αποκτά και πάλι τα Πρωτόκολλα. Πηγαίνει, λοιπόν, να ανατινάξει κάποιους από αυτούς σε μια γιορτή που έχουν αλλά επειδή βλέπει γυναίκες και παιδιά να παρίστανται μέσα στο πλήθος, τελικά δεν το κάνει. Αργότερα, λέει ότι όποιος αντιστέκεται στις δυνάμεις κατοχής της χώρας του δεν είναι τρομοκράτης. Το σίριαλ τελειώνει με την πρώτη σκηνή, αυτή του 1948. Δεν είναι και happy end αλλά δίνει στους Άραβες μια ελπίδα ότι ο αγώνας συνεχίζεται. Στο σίριαλ αναπαράγονται όλα τα κλισέ γύρω από τους Εβραίους… Ο σκηνοθέτης σε συνέντευξή του έλεγε ότι το σίριαλ αφορά τους σιωνιστές αλλά η αλήθεια είναι ότι κι αυτοί ακόμα δεν αναφέρονται ούτε καν σε 5 επεισόδια και σχεδόν σε όλα τα υπόλοιπα ταυτίζονται με τους Εβραίους γενικά.
Το Υπουργείο Ενημέρωσης της Αιγύπτου έκρινε ότι «το σίριαλ δεν περιέχει τίποτα που θα μπορούσε να κριθεί ως αντι-σημιτικό»[2][2]. Προβάλλεται στη Συρία, τη Σαουδική Αραβία καθώς και στο Λίβανο. Η Χεζμπολάχ το χαρακτήρισε ως το σημαντικότερο φιλμ. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης έδωσε και μια χρυσή κόπια ενός από τα επεισόδια του σίριαλ στον Σαντάμ Χουσεϊν. Οι διαμαρτυρίες, όμως, από τις οργανώσεις δεν κλόνισαν τον αντι-σημιτισμό αλλά αντιθέτως όλοι μιλούσαν για σιωνιστική επιρροή. Στην κρατική εφημερίδα «Al-Ahram» ένας δημοσιογράφος κάνει την εξής σύγκριση: «Τα κατάφεραν οι Εβραίοι να απαγορεύσουν τον Έμπορο της Βενετίας του Σαίξπηρ αλλά δε θα καταφέρουν να επιβάλλουν και τη δική τους σκοπιά στον αραβικό κόσμο»[3][3].
Το 2002 το σίριαλ καταδικάστηκε στη Γαλλία για αντι-σημιτική δημαγωγία αλλά αυτή η απόφαση σύμφωνα με την «Al-Ahram» είναι αποτέλεσμα της ανελευθερίας που επιφυλάσσεται για τον αιγυπτιακό λόγο αλλά και της τρομοκρατίας που έχει επιβληθεί[4][4].
Τα παραπάνω με αυτό το σίριαλ δεν είναι εξαίρεση αλλά απλά η επιβεβαίωση του κανόνα. Σε πολλά άρθρα εμφανίζεται μια άγνοια ή σχετικοποίηση του Ολοκαυτώματος και γίνεται ένας αποπροσανατολισμός σε σχέση με το ότι οι Άραβες ανήκουν στη σημιτική φυλή.
«Ο αντι-σημιτισμός, όμως, δεν έχει σχέση με μια φυλή αλλά με μια ιδεολογία – έτσι δεν ευσταθεί το επιχείρημα ότι είναι γέννημα του δυτικού κόσμου και ότι άρα η ισχύς επιρροής του απευθύνεται στη Δύση»[5][5] Leon Polyakoff
Τα άρθρα στην εφημερίδα μιλάνε για σιωνιστική συνωμοσία και δικαιολογούν τα Πρωτόκολλα με «απόδειξη» τη σημερινή παγκόσμια κατάσταση. Σε μια συνέντευξη στο Palestine Chronicle ο σκηνοθέτης εξήγησε: «Σας ανακοινώνουμε ότι αν το σίριαλ… φοβίζει τους σιωνιστές, θα παράγουμε ακόμη περισσότερα τέτοια σίριαλ»[6][6]. Η απειλή του, βέβαια, δεν πραγματοποιήθηκε αλλά ήδη αυτό το σίριαλ έχει φέρει ξανά στο προσκήνιο τα Πρωτόκολλα με το να τα μεταδίδει και στους αναλφάβητους μέσω της τηλεόρασης (αποσπάσματα του βιβλίου αναγιγνώσκονται ρητά στην τηλεοπτική σειρά είτε με το να τα μεταφέρει προφορικά ο ένας στον άλλο είτε με τη φωναχτή μετάφρασή τους).
Η αυθεντικότητα των Πρωτοκόλλων θεωρείται δεδομένη και από τον σκηνοθέτη της σειράς που λέει σε μια συνέντευξή του ότι: «Κατά το δικό μου υπολογισμό τα 18 από τα 24 Πρωτόκολλα, μεταξύ άλλων το “Οι μέθοδοι της Άλωσης” ή το “Ο Έλεγχος του Τύπου” έχουν ήδη πραγματοποιηθεί».
Στο Ιράν υπάρχει ένα άλλο σίριαλ που εξηγεί ότι «οι Εβραίοι» δήθεν ελέγχουν το Χόλυγουντ και την κινηματογραφική βιομηχανία για να πραγματώσουν τους στόχους των Πρωτοκόλλων. Σε αυτή τη σειρά δείχνουν πως τάχα οι Εβραίοι έχουν επιρροή στη βιομηχανία της μουσικής, της τέχνης και του κινηματογράφου και, βέβαια, πάλι δεν παραλείπεται κανένα αντι-σημιτικό στερεότυπο. Η παγκοσμιοποίηση, λένε πάλι, είναι μια κίνηση της «εβραιοποίησης» του κόσμου μέσω της πολιτιστικής βιομηχανίας. «Μιλάνε για παγκοσμιοποίηση, ξεκινάνε όμως την εβραιοποίηση του κόσμου. Σήμερα υπάρχει παντού ανταγωνισμός στο εμπόριο και στην οικονομική παγκοσμιοποίηση χωρίς καμιά ένδειξη δικαιοσύνης. Αυτοί που αντιστέκονται σε αυτό το σχέδιο είναι οι μη-Εβραίοι. Οι Εβραίοι υποστηρίζουν την παγκοσμιοποίηση από την οποία υποφέρουν οι φτωχοί»[7][7]. (από το σχετικό ιρανικό σίριαλ)
Η ελπίδα ότι τα Πρωτόκολλα έχουν λιγότερη επιρροή σήμερα απ’ ότι παλιότερα δεν εκπληρώνεται. Αυτό το σίριαλ πέρα από τον αντι-σημιτισμό του, δε θα ήταν παρά μια κακή παραγωγή. Τα Πρωτόκολλα παραμένουν μια σημαντική πηγή του αντι-σημιτισμού και πρέπει γι αυτό να καταπολεμηθούν. Δεν αρκεί όταν οι ευρωπαϊκές εφημερίδες, αριστερές και φιλελεύθερες, παρουσιάζουν το γεγονός σαν περιορισμό της ελευθερίας του Τύπου και σαν ένδειξη εξουσίας των ΗΠΑ.
Σημειώσεις των Μεταφραστών:
Αφού επιλέξαμε να μεταφράσουμε αυτό το κείμενο, κινητοποιηθήκαμε κι εμείς για να κάνουμε μια μικρή έρευνα στα βιβλιοπωλεία γύρω από το τι συμβαίνει με τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών στην Ελλάδα. Και, έτσι, παραθέτουμε παρακάτω λίγα στοιχεία που συγκεντρώσαμε.
Αντιληφθήκαμε ότι υπάρχουν τουλάχιστον 6 εκδόσεις των Πρωτοκόλλων στα ελληνικά, από τις οποίες μάλιστα οι 3 έχουν γίνει από το 2002 και μετά, που σημαίνει ότι ο ντόπιος εθνικιστικός λόγος ποντάρει και πάλι ανοιχτά στον αντι-σημιτισμό. Πέρα από τις σχεδόν άγνωστες εκδόσεις «Δαμιανός» και τις εκδόσεις «Στερέωμα» του βιβλιοπωλείου του γνωστού ελληνόψυχου Μπίμπη από τη Θεσσαλονίκη, οι οποίες δημοσιεύουν το υποτίθεται «αντικειμενικό» προλογικό σημείωμα του Lambelin Roger, τα Πρωτόκολλα έχουν εκδοθεί και από τον χριστιανικό «Ορθόδοξο Τύπο». Από τις υπόλοιπες εκδόσεις έχουμε και τις ημερομηνίες. Ο «Ουρανός» το εξέδωσε το 2004, οι εθνοσωτήριες εκδόσεις «Κάκτος» του Οδυσσέα Χατζόπουλου το 2003 και, φυσικά, το 2002 οι εκδόσεις «Λιακόπουλος», ενσωματώνοντας στο βιβλίο και σχολιασμό του ίδιου του Δημοσθένη Λιακόπουλου, δημοσιογράφου από τη Θεσσαλονίκη, πρώην στελέχους του εθνικιστικού κόμματος ΛΑΟΣ (του Γιώργου Καρατζαφέρη) και παρουσιαστή καθημερινής δίωρης εκπομπής στην τηλεόραση, απ’ όπου ασκεί σε τακτική βάση εθνικιστική και αντι-σημίτικη προπαγάνδα.
[1] Μεταφράστηκε στα γερμανικά από τους συγγραφείς. Τις αντίστοιχες σκηνές από το σίριαλ θα βρει κανείς στο MEMRI (middle east research institute)
[2] MEMRI, A Debate in the Arab Press, Special Report Series, Washington Post 2003, 1
[3] Al-Ahram 9, η παραπομπή είναι από το MEMRI, A Knight without a Horse, 5
[4] Σύμφωνα με το MEMRI, Inquiry and Analysis no. 106, 6 Σεπτεμβρίου 2002
[5] Leon Polyakoff, “Vom Antizionismus zum Antisemitismus”, Freiburg 1992, σελ. 93
[6] //palestinechronicle.com/article.php?story.
[7] www.memri.org/bin/articles.cgi?page.
Σχόλια για το κείμενο
Η μετάφραση για τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» από το γερμανικό αντιφασιστικό περιοδικό PHASE2 είναι η πρώτη από μια σειρά μεταφράσεων που θα στοχεύουν σε πιο μερικές ή και συνολικές αναλύσεις του σύγχρονου αντισημιτισμού. Το θέμα για τα «Πρωτόκολλα» αντιμετωπίζεται συνήθως με κάποιο καθησυχασμό καθώς αυτοί που υποτίθεται ότι τα διαβάζουν είναι ακραίοι και περιθωριοποιημένοι εθνικιστές κτλ. Το ζήτημα για μας είναι ότι πρόκειται για ένα από τα πιο διαδεδομένα αντισημιτικά έγγραφα που ακόμη και σήμερα, έναν αιώνα μετά τη συγγραφή τους, θεωρείται από… διάφορες πλευρές ως ένα αυθεντικό κείμενο. Το βιβλίο αυτό είναι, εξάλλου, ένα από τα βασικά που έπαιξαν κάποιο ρόλο για τα αντισημιτικά πογκρόμ των Ναζί. Σήμερα, σε πολλές αραβικές χώρες, όπως το Ιράν, προτείνεται ως ένα έγκυρο βιβλίο. Την ίδια τακτική ακολουθεί ακόμη και η τρομοκρατική οργάνωση της Χαμάς στην Παλαιστίνη μέσω της ιδρυτικής της διακήρυξης που εξέδωσε το 1988. Η μετάφραση που δημοσιεύουμε έχει στόχο να διαδώσει τον τρόπο που κατασκευάστηκαν τα «Πρωτόκολλα» και επιπλέον να φέρει το θέμα γενικότερα σε μια δημόσια συζήτηση, μιας και στην Ελλάδα, όπως βλέπουμε τα τελευταία χρόνια, οι ανατυπώσεις του συγκεκριμένου βιβλίου δίνουν και παίρνουν…
Terminal 119 – για την κοινωνική και ατομική αυτονομία
αρχειο terminal119 